THE HOST HAEEUN : CHAPTER 3

เสียงริมฝีปากดูดดึงดังก้องในห้องวีไอพี ในขณะที่ฮยอกแจและอีทงเฮกำลังแลกจูบกันอย่างดูดดื่มโดยไม่มีใครยอมแพ้ใคร ร่างเล็กกำลังยืนคุกเข่าคร่อมอยู่บนตักของร่างสูงในขณะที่มือเล็กปัดป่ายไปทั่วหน้าอกแกร่งอย่างหยอกเย้าในอารมณ์

“อื้อออ”

ฮยอกแจส่งเสียงครางประท้วงในลำคอเมื่อมือใหญ่บีบเฟ้นสะโพกมนอย่างถือวิสาสะ ก่อนที่ทงเฮจะผละจากจูบและใช้ริมฝีปากร้อนระอุประทับลงที่ต้นคอขาวผ่องที่มีกลิ่นน้ำหอมติดอยู่จาง ๆ ร่างเล็กเชิดใบหน้าขึ้นเพื่อเปิดทางให้อีทงเฮได้ลุกล้ำเข้ามาในขณะที่มือใหญ่สอดเข้าไปในชุดนักเรียนเพื่อสัมผัสผิวบอบบางที่อยู่ภายใน

“อ้ะ.. !”

ดวงตาเล็กของฮยอกแจเบิกโพลงและร้องครางออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่ เมื่อปลายนิ้วเรียวยาวขยี้ลงมาที่ยอดอก และยังกดย้ำซ้ำอยู่จุดเดิมจนร่างของเด็กน้อยแทบสะท้าน ทำให้อีทงเฮได้โอกาสดันฮยอกแจให้นอนราบคงบนโซฟาตัวใหญ๋

ร่างสูงครางอืออึงในลำคอเมื่อฮยอกแจยกปลายเท้าเล็กเข้ามาถูไถกับกลางลำตัว จนแกนกายที่กำลังขยายตัวเพราะความต้องการร้อนจัดขึ้นมายิ่งกว่าเดิม

แกร๊ก..

เข็มขัดเส้นเล็กของฮยอกแจถูกปลดออกอย่างง่ายดายโดยที่ร่างเล็กไม่คิดจะห้ามปรามเมื่อถูกดึงกางเกงออกไปให้พ้นทาง ในขณะที่สองมือเล็กปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของร่างสูงและดึงออกเผยให้เห็นร่างกายที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม

“อ้ะ.. ฮื้อ อื้อออ”

ฮยอกแจครางฮือและพยายามขยับขาหนีริมฝีปากร้อนผ่าวที่ซุกไซ้เพื่อเร้าอารมณ์ ทงเฮพรมจูบและดูดเม้มที่เรียวขาขาวเนียนอย่างหลงใหลและเอื้อมมือมาบีบเค้นแกนกายของฮยอกแจที่กำลังร้อนจัดเพราะความต้องการไม่ต่างจากเขา จนร่างเล็กเกร็งไปทั้งร่างเพราะแรงอารมณ์

“อ้ะ! .. น .. นาย อื้อ ตรงนั้นมัน.. อาาา”

กางเกงสแลคตัวใหญ่ที่ร่างสูงใส่อยู่ถูกปลดอย่างง่ายดายและรวดเร็ว ก่อนที่ริมฝีปากหยักจะขบลงที่ยอดอกที่ชูชันอยู่ใต้ร่มผ้าโดยไม่คิดจะเสียเวลาดึงเสื้อออก ลิ้นร้อนดุนผ้าเนื้อดีที่ขวางกั้นความหวานให้เสียดสีกับจุดปลายประสาทของยอดอกจนความรู้สึกเสียวซ่านแล่นแปร๊บไปทั่วลำตัว

ฮยอกแจรู้สึกถึงความร้อนที่แผ่ออกมาจากแกนกายที่เป็นอิสระของร่างสูง ก่อนที่จะหลับตาเพื่อข่มหัวใจที่กำลังเต้นถี่อย่างตื่นเต้นและยอมให้ทงเฮดึงกางเกงชั้นในตัวเล็กออกอย่างว่าง่ายผิดกับที่อีฮยอกแจจอมเอาแต่ใจเป็น

ร่างสูงหรี่ตามองฮยอกแจที่ตัวแดงจัดเพราะอารมณ์ที่คั่งค้างในกายด้วยความต้องการที่ปิดไม่มิด เสียงหายใจหอบกระเส่ายิ่งเรียกร้องให้อีทงเฮเข้าไปสัมผัสมากขึ้นทั้งที่ร่างสูงไม่เคยแม้แต่ที่จะคิดว่าจะทำแบบนี้กับแขกคนไหน แต่เด็กน้อยตรงหน้ากลับดึงดูดอย่างประหลาดและไม่ได้ทำให้เขารู้สึกเหมือนขายตัว แต่เขารู้สึกเหมือนเราต่างพอใจกันและกันและต้องการ..

มือใหญ่ดึงมือฮยอกแจขึ้นมาให้กำรอบแกนกายที่ขยายตัวเต็มที่ของเขาในขณะที่มองใบหน้าแดงจัดอย่างพอใจ ความร้อนจากร่างสูงยิ่งกระตุ้นให้อีฮยอกแจต้องการในขณะที่มือเล็กรูดแกนกายที่คับพองขึ้นลงตามจังหวะของทงเฮ ก่อนที่ทงเฮจะปล่อยมือให้ฮยอกแจเป็นคนคุมจังหวะในขณะที่เขาเชิดหน้าแล้วสูดลมหายใจตามอารมณ์ที่ปั่นป่วน

ฮยอกแจหอบหายใจอย่างตื่นเต้นในขณะที่ทงเฮลดกายลงมาทาบทับ ก่อนที่เจ้าตัวจะเป็นฝ่ายแยกปลายขาขาวเนียนของตัวเองออกและถูปลายหยักของร่างสูงกับช่องทางสีสดของตัวเองอย่างก๋ากั่น

“อื้อ! อ้ะ.. อ้ะ”

เสียงครางกระเส่าของร่างเล็กดังขึ้นเมื่อทงเฮจงใจขยับสะโพกดันตัวเองเข้ามาลึกเกินกว่าที่ฮยอกแจต้องการ และดึงออกทั้งที่ยังเข้าไปไม่พ้นปลายหยัก มือใหญ่รวบแกนกายของร่างเล็กและรูดขึ้นลงตามจังหวะขยับสะโพกที่เข้าออกลึกไม่ถึงครึ่งของปลายหยัก แต่กลับทำให้ฮยอกแจเสียงสะท้านจนจิกเบาะบุหนังของโซฟาแน่นจนเล็บแทบหัก ริมฝีปากบางเม้มแน่นเพื่อกลั้นเสียงที่น่าอายก่อนที่ร่างสูงจะก้มลงไปกระซิบ

“ไม่มีใครได้ยินหรอก นี่เป็นห้องเก็บเสียง..”

“ท .. ทำไม อ้ะ..!”

ร่างสูงยกยิ้มมุมปากอย่างร้ายกาจเมื่อได้ยินคำถามที่ไร้เดียงสาจากลูกค้าวีไอพีตัวน้อย ก่อนจะก้มไปใช้ปลายลิ้นร้อนไล้หูใบเล็กที่แดงจัดและกระซิบเสียงทุ้ม

“อยากรู้มั้ย.. ทำไมห้องนี้ถึงเก็บเสียง?”

“อยาก.. สิ อ.. อยาก อ้าาา!! อื้อออๆๆ!! น..นาย!! อ้ะ!!”

เพียงร่างเล็กพูดออกมาอย่างไร้เดียงสา แกนกายที่ขยับเข้าออกอย่างหยอกล้อถูกดันเข้าจนสุดในคราวเดียวและกระแทกเข้าที่จุดกระสันแบบที่แฟนคนไหนของอีฮยอกแจไม่เคยทำได้ ก่อนจะดึงออกจนเกือบสุดและดันกลับเข้าไปจี้จุดเร้าอารมณ์ภายในช่องทางสีสดที่กำลังแดงจัดเมื่ออารมณ์ถึงขีดสุดและฮยอกแจเข้าใจว่าทำไม...

“อาาา!! ฮื้ออ ฮะ.. อ้ะ .. น.. นาย! อ้ะ!”

ร่างเล็กปล่อยเสียงออกมาจนสุดเมื่อแน่ใจว่าจะมีเพียงเราที่ได้ฟังในขณะที่อีทงเฮที่กำลังมองมาด้วยความพอใจ.. ร่างเล็กตรงหน้ามีน้ำตาคลอหน่วยกับความรู้สึกที่เขามั่นใจว่าคงไม่เคยได้รับมาจากใคร ร่างสูงก้มมองปลายขาขาวที่แยกออกจนสุดเพื่อรับร่างกายของเขาให้ได้มากที่สุดและสะโพกมนยังขยับเข้าหาในจังหวะที่เขากระแทกแกนกายเข้าไปอย่างรู้งาน ก่อนที่สายตาคมจะมองชุดนักเรียนโรงเรียนดังที่ยับยู่ยี่ที่อยู่บนตัวของคุณหนูที่เขากำลังมีเซ็กส์ด้วยมันยิ่งเร้าอารมณ์เขาแทบบ้า

เคยได้ยินมาว่าพวกคุณหนูลีลาดี..

เพิ่งรู้วันนี้แหละว่าจริง

RESENT STRANGERs - I am really sorry for being apologetic one

            ชีวอนนั่งพิงพนักเตียงและรออย่างใจจดจ่อ.. ก่อนที่คยูฮยอนจะเปิดประตูเข้ามาและใส่เสื้อเชิ๊ตตัวใหญ่ของเขาเอาไว้ ในมือเล็กมีเข็มขัดเส้นโปรดของคยูฮยอนพันหลวม ๆ เอาไว้

            ถึงแม้ว่าเขาจะเห็นคยูฮยอนหรือใครแต่งกายแบบนี้บ่อยครั้ง แต่พอเป็นคยูฮยอนแล้วมองเท่าไหร่ก็ไม่มีเบื่อ ลิ้นร้อนเลียริมฝีปากล่างอย่างกระหายเมื่อเห็นขาขาว ๆ ของร่างเล็กตัดกับเสื้อสีเข้มของเขาได้เป็นอย่างดีและในทุกย่างก้าวที่เดิน ตรงเข้ามายิ่งกระตุ้นเขาได้โดยไม่จำเป็นต้องทำอะไร

            ร่างเล็กใช้เข่าเดินบนเตียงและเดินมาค่อยคร่อมชีวอนตั้งแต่ปลายเท้าขึ้นมาก่อน ที่จะมาหยุดเมื่อใบหน้าชิดจนปลายจมูกชนกัน ร่างเล็กยิ้มอย่างอ่อนหวานจนร่างสูงหัวใจกระตุกกับรอยยิ้มที่ไม่เคยได้เห็น ก่อนที่คยูฮยอนจะเอียงใบหน้าปรับองศา ..และจูบ

            ลิ้นเล็กสอดเข้ามาอย่างอ่อนหวานจนร่างสูงเคลิ้บเคลิ้มและบงการจนไม่ยอมให้เขา เป็นฝ่ายรุกเลยสักนิด มือเล็กบีบเค้นที่ไหล่กว้างก่อนจะลดต่ำลงในขณะที่มอบความหวานให้ร่างสูงไม่ ขาด

            คยูฮยอนประสานมือกับชีวอนอย่างแนบสนิทและพาอ้อมไปด้านหลังอย่างแนบเนียนคล้าย กับจะโอบกอดร่างสูง ฉับพลันที่ร่างสูงรู้สึกตัวอีกทีข้อมือใหญ่ก็ถูกรัดด้วยเข็มขัดอย่างแน่นหนา กับเสาเตียงและคยูฮยอนก็ผละออกมาทันทีหลังจากรูดเข็มขัดเสร็จ ชีวอนหัวเราะเล็กน้อยที่กลายเป็นฝ่ายเสียรู้ ก่อนจะเลิกคิ้วอย่างท้าทายไปยังคยูฮยอนที่มองมาอย่างผู้ชนะ

แกร๊ก..

            มือเล็กแกะเข็มขัดชีวอนด้วยความชำนาญ ก่อนที่ร่างสูงจะยกสะโพกสอบขึ้นเพื่อให้คยูฮยอนดึงกางเกงออกไป แต่ร่างเล็กกลับดึงออกเพียงครึ่ง ๆ กลาง ๆ ก่อนจะเหลือไว้เพียงชั้นในสีเทาเข้มและนั่งคร่อมทับลงมาบนท่อนเนื้ออุ่นจัด

            "ไม่เอาน่า.."
            ชีวอนหัวเราะเบา ๆ อย่างดูถูกกลาย ๆ ทั้งที่ในดวงตาคมกริบเต็มไปด้วยประกายแห่งความเจ้าเล่ห์ เสียงทุ้มแสร้งทำเป็นผิดหวังเมื่อยามเอ่ย

            "ท่ายั่วแบบนี้ ..ผมเบื่อแล้วล่ะ" ร่างสูงกระซิบด้วยน้ำเสียงร้ายกาจ ถึงแม้แสนจะพอใจ "คุณทำได้แค่นี้หรอ หืม.."
เสียง ทุ้มเงียบไปเมื่อนิ้วเรียวเล็กจรดปิดริมฝีปากหยักอย่างแผ่วเบา ก่อนที่ร่างสูงจะมองเห็นความกระหายในแววตาของคยูฮยอนที่มีมากล้นจนแทบทะลัก

            ร่างเล็กหลับตาลงอย่างแผ่วเบาก่อนที่จะเคลื่อนสะโพกนวดและคลึงสะโพกสอบช้า ๆ อย่างละเอียดทุกขุมขน จนที่นั่งที่เคยอ่อนนุ่มเริ่มแข็งขืนขึ้นมา.. ปลายนิ้วเล็กบดขยี้ยอดอกตัวเองผ่านเสื้อเชิ๊ต ก่อนจะกัดริมฝีปากแน่นเพื่อกลั้นเสียงครางเมื่อผ้าเนื้อละเอียดเสียดสี กับยอดอกจนสั่นแปลบไปทั้งร่าง ยอดอกที่ชูชันทะลุเสื้อทั้งสองข้างบ่งบอกปริมาณความต้องการในตัวคยูฮยอนได้เป็น อย่างดี จนร่างสูงเผลอจะยกมือขึ้นไปสัมผัสอย่างปรารถนาแต่ก็รู้ได้ว่าไม่อาจหลุดจากพันธนาการ สายตาที่แทบจะกลืนคยูฮยอนไปทั้งตัวนั้นทวีความร้อนรุ่มในกายเล็กอย่างรวดเร็ว จนสะโพกเล็กเพิ่มความเร็วของการเคลื่อนที่โดยไม่รู้ตัว แถมแค่เพียงนึกถึงเวลาที่ชีวอนเข้ามาในร่างกาย ช่องทางรักของคยูฮยอนก็ตอดรัดราวกับกำลังครอบครองท่อนเนื้อชีวอนอยู่จริง ๆ
มือเล็กอีกข้างวางทาบที่อกแกร่งอย่างท้าทายก่อนจะใช้ปลายนิ้วสะกิดยอดอกของร่าง สูงจนกล้ามเนื้อเกร็งไปทุกส่วน และร่างเล็กเริ่มทนความต้องการไม่ไหวก่อนจะสอดมือเข้าไปในอกเสื้อ และบีบเค้น
            "อ..อา อ้ะ.. ชีวอน อ.."
            เสียงร้องที่ชีวอนคิดว่ามันแสนจะหวานครางกระเส่า ทำให้ชีวอนรู้ว่าร่างเล็กกำลังจินตนาการถึงอะไร ท่อนเนื้ออุ่นจัดทวีอุณหภูมิเพิ่มขึ้นมาอย่างรวดเร็วเมื่อเขาเองก็กำลัง จินตนาการเรื่องเดียวกัน สองมือที่ถูกมัดแน่นอยู่ด้านหลังบีบแน่นและคลายออกตามจังหวะที่มือเล็กกระทำ กับหน้าอกของตนเอง ก่อนที่ชีวอนจะตระหนักได้ว่าคยูฮยอนรู้จักตัวเขาเองดีมาก มากขนาดที่รู้ว่าสำหรับชีวอนแล้วการที่คยูฮยอนอารมณ์ขึ้นถึงขีดสุดนั้น.. มันน่าเอาที่สุดแล้ว
            ร่างสูงกลืนน้ำลายที่เหนียวหนืดลงคอเมื่อคยูฮยอนต้องการความรู้สึกที่มากกว่านี้ ร่างเล็กทิ้งตัวแทรกแยกต้นขาชีวอนออกเพื่อเปิดพื้นที่ ก่อนจะดึงกางเกงชั้นในตัวเล็กที่เปียกแฉะออกมา และกลับมาใช้สะโพกเปลือยเปล่าทาบทับลงบนหน้าท้องแกร่ง..
            "อืมมมมมมมม.. อ..อาา"
            เสียงครางอืออาของร่างเล็กดังไม่หยุดในขณะที่ชีวอนเกร็งหน้าท้องและขบฟันจนกราม ขึ้นเป็นนูนเมื่อสัมผัสปริมาณความต้องการที่เป็นหยาดใสไหลออกจากตัวคยูฮยอน ก่อนจะไหลไปรวมกันตรงปากทางเข้าช่องรักที่กำลังตอดรัดอยู่บนหน้าท้อง
            "จูบ"
            ชีวอนออกคำสั่งที่เหมือนจะไม่ได้เข้าหูของคยูฮยอนเลยสักนิด เมื่อคยูฮยอนกำลังเสียวซ่านจนไม่รู้ตัว มือใหญ่กระแทกเสาเตียงอย่างขัดใจที่ตอนนี้มือทั้งสองมันไม่อาจทำตามใจเขาได้ ก่อนที่คยูฮยอนจะลืมตาขึ้นมาและยิ้มให้อย่างผู้ชนะ
            ร่างเล็กถดกายลงไประหว่างขาของชีวอนที่เปิดช่องว่างเอาไว้ ชีวอนมองคยูฮยอนสูดปากด้วยแรงอารมณ์และบิดกายน้อย ๆ ก่อนที่นิ้วเรียวเล็กจะสอดเข้าโพรงปากหวานในขณะที่ทั้งคู่สบสายตา ชีวอนมองปลายลิ้นเล็กเลียตั้งแต่โคนนิ้ว ผ่านข้อจนถึงปลายอย่างไม่อาจละสายตา
            คยูฮยอนที่ใบหน้าแดงจัดด้วยความต้องการแยกปลายขาทั้งสองข้างเปิดทางให้ชีวอนได้ พบกับช่องทางรักสีสดที่เต็มไปด้วยแรงอารมณ์ที่เขาเคยได้เข้าไปครอบครอง
            แต่วันนี้มันไม่ใช่..
            "อา... อ.."
            ร่างเล็กกดปลายนิ้วเข้าไปพร้อมกันทีเดียวสองนิ้วก่อนจะสูดปากและเชิดหน้าขึ้นจน สุดอย่างเสียวซ่านเมื่อสอดเข้าไปจนสุดและปลายนิ้วหนึ่งสะกิดเข้าที่จุดกระสัน
            "ชีวอน.."
            เจ้าของชื่อมองอย่างตื่นตะลึง เมื่อรู้ว่าคยูฮยอนกำลังคิดอะไร ท่อนเนื้อร้อนในกางเกงชั้นในขยายตัวจนแทบระเบิด ความต้องการสุมกันจนรู้สึกปวด
            "ชีวอ..น อ้ะ..! ร..เร็วสิ เร็วอีก อ้ะะะ!! อ..อื้อๆๆๆ!!"
            คยูฮยอนหลับตาแน่นและเพิ่มความเร็วตามที่ใจต้องการ ปลายนิ้วจี้ลงที่จุดกระสันภายในซ้ำในทุกครั้งที่สอดลึก ปลายเท้าจิกผ้าปูที่นอนจนยับยู่ก่อนจะอ้าขาให้กว้างขึ้นเพื่อรับสัมผัสตามอารมณ์ที่แทบระเบิด
            "ล..ลึกอีกสิ แรงอีก..! อาาา!! ชีวอน.. อ้ะะะะ.. อื้ออออ!"
            นิ้วเล็กขยับตามเสียงครางของเจ้าตัวอย่างรวดเร็วจนผนังด้านในบางส่วนโผล่ออกมาใน เห็นเมื่อยามที่ร่างเล็กดึงนิ้วออก เอวบางร่อนเร่าด้วยความต้องการราวกับกำลังเข้าจังหวะกับร่างสูงอยู่จริง ๆ
            ชีวอนกลืนน้ำลายอย่างยากลำบากเมื่อมองนิ้วเล็ก ๆ นั้นสร้างความสุขให้คยูฮยอนจนครางกระเส่าในขณะที่มือเขาติดแหง็กกับเสาเตียง
            "ชีวอน.. อ้ะะ! ก..เก่ง เก่งจัง อื้ออออ!!! ส..เสียว เสียวมากล..เลย อ๊าาา!!"
            ร่างเล็กครางเสียงดังก่อนที่ตัวจะกระตุกแรง ๆเมื่อปลายนิ้วกดแช่ที่จุดกระสัน หยาดสีขาวพุ่งเลอะออกมาจนเลอะหน้าท้องแกร่งและกางเกงชั้นในที่พองจนแทบ ระเบิด
            คยูฮยอนหอบหายใจเอาอากาศเข้าปอดในขณะที่ชีวอนมองช่องทางรักที่ยังคงตอดตุบด้วย ความต้องการ.. เขาจำได้ดีว่าเวลาที่ถูกร่างเล็กตอดรัดมันทำให้เขาบ้าคลั่งเพียงใด
            คยูฮยอนค่อย ๆ ยันกายที่สั่นระริกขึ้นมายืนค้ำเสาเตียงและจงใจให้อกบอบบางที่ชื้นเหงื่อ อยู่ตำแหน่งไม่ไกลจากริมฝีปากหยัก ร่างสูงพยายามยืดตัวเพื่อไปสัมผัสแต่ทำได้เพียงฉิวเฉียด ร่างสูงมองคยูฮยอนด้วยความพึงใจในลีลาการยั่วยวนอย่างเหลือหลาย
            "ชีวอน.."
            เสียงคยูฮยอนยังเจือไปด้วยเสียงครางจากแรงอารมณ์ที่ยังคั่งค้าง มือเล็กทาบกับอกแกร่งและเลื่อนต่ำไปยังหน้าท้องน้อยที่เปรอะคราบคาวจากตัว เอง
            "ว่าไงครับ.."
            "สาบานมาสิ"
            มือคยูฮยอนคล้ายจะปาดคราบออกให้เพื่อทำความสะอาดแต่กลับกด และนวดเฟ้นจุดประสาทจนชีวอนเกร็งทั้งร่าง
            "ว่าตอนนี้คุณไม่อยาก"
            ริมฝีปากสีสดก้มลงกระซิบข้างใบหูของร่างสูง ในขณะที่มือเล็กที่เปรอะน้ำรักสอดเข้าไปในกางเกงชั้นในที่ขยายใหญ่จนขอบเผยอ เพื่อเข้าไปทักทายสัตว์ร้ายที่พยายามแหกกรงออกมา ชีวอนเชิดหน้าและสูดปากด้วยแรงอารมณ์แห่งความต้องการเมื่อนิ้วเล็กละเลงเล่นกับแกนกายจนน้ำรักผสมกับน้ำหล่อลื่นจนเขาอยากลุกขึ้นมาจับคยูฮยอนกระแทกแรง ๆ ชีวอนกระซิบเสียงต่ำจากการข่มอารมณ์
            "ผมอยาก อยากมาก"

            คยูฮยอนเก่ง.. เก่งมากที่ทำให้เขาคลั่งได้ขนาดนี้

            "แก้มัดให้ผมหน่อย"

            เป็นเพราะร่างสูงพูดจบก็เชิดศีรษะขึ้นอีกครั้ง จึงทำคยูฮยอนที่ลอบยิ้มอย่างพอใจ มือเล็กจงใจเช็ดน้ำรักที่กางเกงชั้นในแบบกด บด และเฟ้นจนร่างสูงครางฮือในลำคอ ก่อนจะยืดกายขึ้นอย่างนวยนาด และ.. ลุกขึ้นในขณะที่ชีวอนรอนานจนต้องก้มลงมามอง

            "แกะเข็มขัดให้ผมหน่อย"
            ชีวอนพูดอีกครั้งและมองใบหน้าหวานอยู่นานจนได้เห็นรอยยิ้มมุมปากที่ยกสูงสมกับการเป็นผู้ชนะในขณะที่กำลังเอ่ยปาก
            "ไม่.. "
            ...
            "ว่าไงนะ"
            ร่างเล็กหยิบกางเกงชั้นในตัวเล็กที่ตกอยู่ไม่ไกลมาใส่ต่อหน้าชีวอนอย่างหักหน้า คยูฮยอนค่อยใส่อย่างเชื่องช้าราวกับจะให้ชีวอนมีเวลาหลุดจากมัดอย่างกวน ประสาท หลังจากใส่จนเสร็จร่างเล็กแทรกขาเล็กเข้าไปถูไถแกนกายชีวอนเพื่อบอกลาและ ประคองใบหน้าอันหล่อเหลาที่กำลังหงุดหงิดขึ้นมา

            "ปล่อย ผม เดี๋ยว นี้"

            "เดี๋ยวฉันบอกยุนโฮมาแกะให้นะ.."

            หึ..

            คยูฮยอนไม่สนใจคำสั่งและก้มลงจูบอย่างท้าทาย ริมฝีปากหยักดูดเนื้อริมฝีปากคยูฮยอนอย่างแรงแต่ก็ไม่สามารถดึงรั้งไว้ได้ หากมือยังคงไร้อิสระ ก่อนที่ร่างเล็กจะเอ่ยคำลา..

            "Fuck me if you can.."

            คยูฮยอนก้าวลงจากเตียงอย่างผู้ชนะ ในขณะที่มือปลดกระดุมเม็ดที่เหลือออกจนหมดแล้วโยนเสื้อให้ไปคลุมกลางกายร่างสูงที่โกรธจนแทบคลั่ง
            ชีวอนมองร่างที่เกือบเปลือยเปล่าเดินนวยนาดหยิบเสื้อคลุมอาบน้ำมาคลุมอย่าง ท้าทายด้วยความรู้สึกที่แทบคลั่ง สองมือกระชากเข็มขัดให้แยกจากอย่างแรงแต่ไม่เป็นผล

            ก่อนที่จะนึกวิธีขึ้นได้..

            ร่างเล็กก้าวขาออกนอกประตูได้เพียงครึ่งก้าว เอวบางก็ถูกกระชากจนตัวไปแนบชิดกับร่างสูงที่ปลดพันธนาการและเตรียมตัวมาเอาคืน

            มือใหญ่สอดเข้าใต้เสื้อคลุมตัวหนาก่อนจะกำรอบแกนกายเล็กเพื่อเตรียมการลงโทษ อีกมือตรึงเอวบางไว้ในอ้อมแขนในขณะที่จงใจหายใจรดต้นคอระหงจนคยูฮยอนที่ กำลังตาเบิกกว้างขนลุกซู่..

            "ค..คุณ!?"

            "Sh..."

            ลมหายใจร้อนที่รดต้นคอเป็นจังหวะเดียวกันกับมือใหญ่ที่รูดรั้งแกนกายเขาขึ้นลง มือเล็กกำลูกบิดประตูแน่น แต่หากไม่อาจปิดมันลงได้เนื่องจากตอนที่จะดันแขนไปปิด ชีวอนดึงตัวเขาออกมาจนยืดสุดแขนก็ไม่สามารถปิดประตูได้

            ลิ้นร้อนไล้โลมเลียติ่งหูของร่างเล็กและไล่ขึ้นใบหูจนคยูฮยอนสั่น ในขณะที่มือใหญ่รูดรั้งสลับถี่เร็วจนร่างเล็กแทบสะท้าน ก่อนที่ชีวอนจะพรมจูบหนัก ๆ ที่ท้ายทอยและดูดเม้มจนเกิดรอยกุหลาบสีเข้มในจุดที่เด่นที่สุดของลำคอขาว..

            "อ.. อ.. า อ.. ะ"

            คยูฮยอนหอบกระเส่าและพยายามเก็บเสียงให้ได้มากที่สุดเนื่องจากคนของชีวอนคงอยู่ ห่างจากประตูไม่ไกล ถึงเปิดทางการเอาคืนให้กับร่างสูงที่ยิ้มอย่างร้ายกาจก่อนจะเลิกชายเสื้อ คลุมด้านหลังขึ้นมาและใช้มือเกี่ยวกางเกงชั้นในตัวเล็กให้เปิดทาง
ร่าง เล็กขบริมฝีปากล่างอย่างจนเลือดซิบเพื่อปิดกั้นเสียงเมื่อร่างสูงสอดนิ้ว เข้ามาทีเดียวถึงสามนิ้ว นิ้วเรียวยาวค่อยเลื่อนกดนิดสัมผัสหน่อย งอปลายนิ้วครูดกับผนังอ่อนนุ่มด้านในจนขาเล็กสั่นระริกจนแทบยืนไม่อยู่ และ..
            "อ้ะะอื้ออออ!!"
            ชีวอนกดลงที่จุดกระสันที่ควานหาได้ตรงจุด คยูฮยอนร้องลั่นก่อนจะเอามือปิดปากแทบไม่ทัน ก่อนที่เสียงกระซิบอย่างเจ้าเล่ห์จะดังมาจากด้านหลัง ในขณะที่กดย้ำ ๆ ซ้ำ ๆ ตรงจุดที่กระสันที่สุด
            "คุณเป็นอะไรหืม"
            "อ..อ้ะ .. ออ ..า อ.."
            "พูดสิ.."
            "ฮ..ฮะ ฮื้..ม ออ... า"
            "จะพูดมั้ย?"

            ..!

            นิ้วเรียวยาวชักออกพร้อมกันทีเดียวจนร่างเล็กสะดุ้งเฮือก ก่อนจะหอบอากาศหายใจในขณะที่มือเล็กกำลูกบิดแน่นจนมือขาวซีด ร่างสูงอาศัยจังหวะนี้ดึงเสื้อคลุมส่วนบนลงเผยให้เห็นหลังขาวเนียนน่าจุมพิต ก่อนที่ริมฝีปากร้อนจะดูดเม้มในขณะที่มือใหญ่ที่ครอบครองแกนกายเล็กรูดขึ้นลงอย่างเร็วจนต้องรอบเอวบางไว้ เพื่อให้คยูฮยอนยังทรงตัวได้

            "พูดเหมือนที่คุณพูดเหมือนเมื่อกี้สิ.."
            "อ..! อา.. ฮ..ะ!"
            "จะพูดมั้ย"
            ชีวอนดูดเม้มแผ่นหลังจนเต็มไปด้วยรอยรักสีกุหลาบ ในขณะที่มือใหญ่ลดจังหวะให้เหลือเพียงความเนิบนาบราวกับอย่างจะสำรวจทุกอาการแสดงออกของคยูฮยอน
            ร่างเล็กไร้เรี่ยวแรงจะยืนอยู่ มีเพียงมือที่ค่ำลูกบิดเท่านั้นที่ทำให้เขาไม่ล้มหน้าคว่ำไป บั้นท้ายนุ่มสัมผัสได้ถึง 'ของจริง' ที่ร้อนจัดและแนบชิดอยู่ด้านหลังเตรียมพร้อมที่จะเข้าไป คยูฮยอนยืนโก่งโค้งมองผ่านไหล่ไปสบสายตาของร่างสูงก่อนจะเอ่ย
            "ชีวอน.. ร..เร็วอีก อ้ะ.." คยูฮยอนสะดุ้งเมื่อร่างสูงทำตามคำพูดทันที ใบหน้าแดงจัดเชิดขึ้นด้วยแรงอารมณ์ก่อนจะพูดต่อ "เอาอีก.. อ้ะะ!"
            ...
            คยูฮยอนหายใจเข้าลึกเพื่อสงบสติอารมณ์ก่อนจะหันไปมองร่างสูงผ่านไหล่อีกครั้ง..
            "ชีวอน.."
            "ว่าไงครับ"
            "ลึก ๆ .. แรง ๆ หน่อย.. อ้ะะะ!!"

            ปึงงง!

            "อ้ะะะะะะะะะ!!!"
            ร่างสูงกระแทกแกนกายเข้ามาทีเดียวจนมิดด้าม ประตูไม้หนาปิดเสียงดัง ช่องรักที่ถูกตระเตรียมด้วยนิ้วมาถึงสองครั้งขยายออกและครอบครองแกนกายที่ เข้ามากินพื้นที่ด้านในจนหมด
            "อ้ะะ!! อ..อีก อีกสิ! อ.. อ้ะะะะ!! .. อื้อๆๆๆ อ้ะะะ"
            ร่างสูงกระชากสะโพกเข้าออกอย่างแรงจนเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องทั่วห้อง ชีวอนดันคยูฮยอนออกไกลจนท่อนเนื้อเกือบจะหลุด ก่อนจะกระชากคยูฮยอนกลับมาให้กลืนกินเขาจนมิดด้าม ปลายหยักกระแทกจุดกระสันอย่างแรงทุกครั้งจนความเสียวแล่นแปล๊บถึงไขสันหลัง

            Knock!! Knock!!

            "คุณชีวอนมีปัญหาอะไรรึเปล่าครับ?"

            เสียงใครสักคนเอ่ยถามหลังเคาะประตูเสียงดัง เพราะเสียงประตูกระแทกเมื่อครู่ดังลงไปถึงชั้นล่าง ชีวอนก้มตัวมากระซิบข้างใบหูเล็กในขณะที่ยังกระแทกเข้าออกไม่หยุด

            "บอกเขาไปสิ.."

            "ม.. ไม่เป็นไร! อ.. อ..า"

            ชีวอนกระแทกแกนกายในขณะที่อีกมือขย้ำสะโพกสวยอย่างไม่ปราณี เสียงแหบพร่าที่เต็มไปด้วยแรงอารมณ์ของคยูฮยอนคงบอกอะไรได้มาพอให้ไม่มีใคร มากวนใจ

            เล็บคมของคยูฮยอนจิกเข้าที่ต้นขาร่างสูงอย่างหมดหนทางระบายเมื่อต้องกลายเป็นผู้ตกอยู่ใต้การควบคุมของเซ็กส์ที่แสนจะดุเดือด

            เพี๊ยะ!

            "อ้ะะะ!!"

            มือใหญ่ละจากแกนกายเล็กมาฟาดที่สะโพกกลมสวยอย่างแรงเป็นการลงโทษจนคยูฮยอนสะดุ้งเฮือก ชีวอนดึงร่างเล็กมาเหวี่ยงเตียงใหญ่และยกสะโพกคยูฮยอนขึ้นจนลอย ก่อนจะใช้มือฟาดลงที่บั้นท้ายแรง ๆ อีกครั้ง ความรู้สึกเสียวซ่านผสมความเจ็บปวดที่น่าหลงใหลแล่นแปล๊บทั่วกายอย่าง ประหลาด ความตื่นเต้นก่อตัวขึ้นเต็มอก
 

            "อ้ะะะ!! อื้อๆๆๆๆ!! อ..อ้ะะะ!! อ..!"
            ความเจ็บที่ยังคงอยู่ผสมกับทุกความรู้สึกจนร่างเล็กสั่นสะท้านในความเร่าร้อนจนแทบละลาย ก่อนจะปลดปล่อยออกมาอีกครั้งอย่างง่ายดาย
 

            ชีวอนยังคงรุกรานไม่หยุดถึงแม้จะถูกตอดรับจนแทบขยับไม่ได้ มือใหญ่ขย้ำสะโพกอย่างแรงและกระแทกลงซ้ำ ๆ จนคยูฮยอนมั่นใจว่าช่องรักต้องช้ำไม่มากก็น้อย แต่ถึงอย่างนั้นร่างเล็กยังคงปรารถนาความรู้สึกผิดบาปนี้อย่างมัวเมา
 

            ร่างสูงครางเสียงอืออึงในลำคอ ก่อนจะกระแทกสะโพกสอบมาอีกครั้งก่อนที่จะปล่อยให้ช่องทางรักที่คับแน่นเต็ม ปรี่ไปด้วยของเหลวที่มาจากตัวเขาเอง
 

            มือใหญ่เสยผมที่ชื้นเหงื่อจนแทบจะเปียกซกขึ้น ในขณะที่คยูฮยอนมองมาอย่างหลงใหลและยังต้องการ ผมที่ยุ่งไม่เป็นทรงเลยสักนิดไม่ได้ทำให้ความสมบูรณ์แบบของร่างสูงหมดไป หากแต่เพิ่มความดิบเถื่อนให้มากยิ่งขึ้นกว่าเดิม
 

            ร่างสูงมองร่องรอยรักที่เขาฝังเอาไว้อย่างพอใจ ก่อนจะแสยะยิ้มเมื่อนึกถึงคนที่พ่ายแพ้ที่แท้จริง .. ที่คืนนี้มันเป็นคนนำพาคยูฮยอนมาส่งให้เขาถึงมือ
 

            ริมฝีปากหยักพรมจูบร่างเล็กที่ยังคงแดงจัดจากอารมณ์ที่คั่งค้าง ก่อนที่จะยืดกายขึ้นมาสบสายตาของคนที่อยู่ใต้ร่างที่มีสายตาความต้องการ อย่างเดียวกัน..
 

            ร่างทั้งสองเคลื่อนที่เข้าหากันอีกครั้ง เมื่อในใจทั้งสองต่างรู้แก่ใจว่าค่ำคืนนี้ยังไม่จบ..